In de Naam van Allâh, de Erbarmer, de Meest Barmhartige.

As-salâm 'alaykum warahmatullâhi wa barakâtuh beste broeder of zuster,

De geleerden die het participeren in democratische verkiezingen te allen tijde hebben verboden, hebben talrijke argumenten waarom zij dit doen. De belangrijkste hiervan is een argument waarbij de harten van de moslims spontaan zouden moeten sidderen en doodsangsten uit moeten staan, namelijk vanwege het toekennen van deelgenoten aan Allâh de Verhevene, ook wel Shirk genoemd.

Democratie is het systeem voor regeren dat is ontstaan uit de visie van het secularisme. Secularisme is het idee van ‘scheiding van kerk/moskee en staat’ (ook wel; scheiding van religie en leven’ genoemd) dat zegt dat Allâh de Verhevene zich niet mag bemoeien met de levens van de mensen. Volgens het secularisme mag Allâh de mensen niet voorschrijven hoe zij hun levens moeten leiden en ordenen. Enkel in de kerk/moskee mag Allâh de Verhevene de mensen wetten voorschrijven. Buiten de kerk/moskee, zo zegt het secularisme, moeten de mensen zelf bepalen hoe zij hun leven leiden en ordenen.

Om dit mogelijk te maken is het systeem van democratie ontwikkeld door de aanhangers van het secularisme. In de democratie kiezen de mensen vertegenwoordigers vanuit hun eigen midden en geven hen de taak om orde aan te brengen in de levens van de mensen en in de samenleving, door zelf een wetgeving te maken. De gekozen vertegenwoordigers van de mensen komen daarom samen om te debatteren over wat de wetgeving zou moeten zijn in het land. En tezamen bepalen zij dan wat de wetgeving zal zijn.

Dit is de realiteit van democratie en hieruit blijkt de realiteit van stemmen bij democratische verkiezingen. Bij democratische verkiezingen worden de mensen geacht hun stem te geven aan de persoon of partij waarvan zij denken dat deze het beste in staat is om hun belangen te behartigen door de juiste wetgeving te maken. Middels hun stem geven de mensen goedkeuring aan deze persoon of partij om deel te nemen aan de debatten over wat de wetgeving zou moeten zijn en de beslissingen te nemen over hoe de wetgeving moet zijn. Het idee hierbij is dat de stemmen van de mensen zullen aantonen wat het volk wil dat de wetgeving zal zijn, zodat de debatten en beslissingen van de gekozen vertegenwoordigers als uitkomst zullen hebben: de wetgeving die het volk wil.

Dit seculiere democratische systeem wordt dan ook unaniem door de grote geleerden van Ahlus-Sunnah gezien als een At-Taghût-systeem. Dit geldt ook voor de geleerden die door de voorstanders van het stemmen worden aangehaald, die stemmen onder strikte voorwaarden en ons inziens onder valse voorwendselen van de vraagstellers hebben toegestaan.

At-Taghût is een algemene uitdrukking voor datgene wat aanbeden wordt naast Allâh de Almachtige, terwijl hij daar tevreden mee is. Daarnaast wordt deze term gebruikt voor eenieder die met iets anders dan datgene wat Allâh de Wetgever heeft neergezonden regeert of daarnaar uitnodigt. Oftewel iedere persoon die zijn perken te buiten is gegaan door middel van shirk of kufr, of naar één van de twee uitnodigt. Dit oordeel is immers gegrondvest in de kern van ons geloof.

De reden hiervoor is dat Allâh de Wetgever duidelijk heeft gemaakt, zonder ruimte te laten voor twijfel of onzekerheid, dat enkel Hij de wetgeving mag maken:

Allâh de Wetgever zegt namelijk in Zijn Luisterrijke Qurân (interpretatie van de betekenis):

"Het oordeel komt alléén Allâh toe. Hij beveelt dat jullie alléén hem dienen. Dat is de juiste godsdienst, maar de meeste mensen weten het niet." {Qs 10:40}

Verder zegt Allâh de Verhevene:

"En voorzeker, Wij hebben aan iedere ummah (gemeenschap/natie) een Boodschapper gezonden (die zei:) "Aanbidt Allâh en houdt afstand van de Taghût."" {Qs 16:36}

Allâh de Verhevene heeft ook duidelijk gemaakt dat Hij de mensen geen toestemming geeft om deel te nemen aan het proces van het maken van wetgeving, Hij zeg namelijk in de Edele Qur’ân:

"En Hij laat niet één deelgenoot in Zijn oordeel" {Qs 18:26}

Er zijn talloze verzen in de Edele Qurân die duidelijk maken dat het recht op het maken van wetgeving uitsluitend aan Allâh de Wetgever behoort.

Democratie is dus Shirk, omdat het eindoordeel aan de mens toegeëigend wordt. De mens maakt de wetgeving al naar gelang zijn eigen belangen en begeertes. Hiermee wordt evident een Eigenschap van Allâh de Wetgever valselijk aan de mens toegekend.

Dit is tegenwoordig nog heel goed terug te zien in Groot Brittannië, dat het oudste parlementaire stelsel van de Wereld kent. De parlementariër wordt daar als ‘Lord’ aangeduid. Deze ‘Lord’ neemt plaats in de Eerste Kamer, die weer de ‘House of Lords’ genoemd wordt. Een benaming die normaal slechts werd gebruikt voor God (Lees: Allâh). Maar omdat de democraten de absolute soevereiniteit van Allâh niet alleen ontkennen, maar ook willen vervangen door mensen, deinzen zij er ook niet voor terug zichzelf aan te duiden middels dergelijke termen. Dit is een uitmuntend voorbeeld om de Shirk en ongeloof in een democratie aan te duiden.

De moslim die nadenkt houdt zich daarom verre van dit duivelse theater genaamd democratische verkiezingen. Het goede kan namelijk nooit door misleiding/valsheid tot stand gebracht worden en tot Allâh de Almachtige keren wij terug.

We vragen Allâh de Almachtige om ons standvastig te houden op Zijn religie en ons te laten verenigen met Tawhîd en ons ver verwijderd te houden van de tâghût, zoals Allâh de Verhevene de mensheid middels zijn Boodschappers heeft bevolen: